Nieuw
Promo's
Herfsttips
Kerst
Kerstcadeaus
Zaden en bloembollen
Praktisch tuinieren
Planten opkweken
Aanleg en inrichting
Tuinapotheek
Decoratie en sfeer
In en om het huis
Huis- en tuindieren
Kas en tuinhuis
Laatste artikels
Tuinieren
Planten
Vijver & zwembad
De moestuin
Recepten
Bloemschikken
De tuinkas
Klimaatopwarming
Tuinproblemen
Plantengids
Tuinbabbel
Forum
Laatste artikels
Tuinieren
Planten
Dieren
Vijver & zwembad
De moestuin
Recepten
Bloemschikken
De tuinkas
Klimaatopwarming
Tuinproblemen
Plantengids
Neerhofdieren: het merinoschaap
.jpg "merinoschaap")
‘In de koude en natte wintermaanden lijkt het me leuk om eens op zoek te gaan naar de oorsprong van merinowol…heerlijk toch zo’n warme trui…’
Ooit al gehoord van merinowol? Uiteraard!
Deze wol is afkomstig van één, al dan niet, het belangrijkste schapenras ter wereld, het merinoschaap.
Dit schapenras is naar alle waarschijnlijkheid ontstaan uit een schapenras van een Noord-Afrikaanse Berberstam ‘Beri-merines’. Het Spaanse schiereiland dat in de 12e eeuw reeds bekend stond om de productie van hoge kwaliteitswol bracht de merino’s naar Europa via de Moren waardoor ze in staat waren de beste wol van Europa te produceren tot grote afgunst van de andere landen.
Spanje behield lange tijd het monopolie tot de eerste merino’s in de 18e eeuw naar Zweden werden geëxporteerd.
Later gingen ze ook naar Oostenrijk, Frankrijk, Denemarken, Italië, Engeland en enkele Duitse staten. Momenteel zijn de grootste vertegenwoordigers Australië en Nieuw-Zeeland, twee landen die economisch sterk afhankelijk zijn van hun merinokuddes. Ook in Argentinië, Zuid- Afrika en in het westen van de Verenigde staten is het ras terug te vinden.
.jpg "Merinoram en merinoschaap")
Het merinoschaap komt op kleine schaal in de lage landen voor en dit vooral bij hobbyfokkers. Het is geen vruchtbaar schapenras met een gemiddelde van 1,5 lammeren per ooi. Vruchtbare ooien brengen zo’n drie lammeren voort op twee jaar tijd. De bronst is lang en niet afhankelijk van het seizoen.
In tegenstelling tot de vruchtbaarheid is de wolopbrengst ronduit uitmuntend. Deze schapen brengen jaarlijks zo’n 4 tot 5 kg zeer fijne wol op. Deze wol is uitzonderlijk wit, heel zacht van vezel en perfect van structuur. Merinoschapen hebben 10 keer zoveel haartjes per vierkante centimeter dan normale schapen, dit mede dankzij de vele huidplooien. De natuurlijke waxlaag, lanoline, zorgt ervoor dat de wol soepel blijft na de verwerking. Deze ademende wol wordt ondermeer verwerkt in kledij, gordijnen en meubelstoffen van betere kwaliteit.
Merinoschapen hebben een expliciet kenmerkend uiterlijk. Ze hebben een sprekende kop met wol tot op het brede voorhoofd, over de ogen naar de wangen. Bij de ramen wordt het uiterlijk nog meer kracht bijgezet door de spiraalvormig gedraaide hoorns die dicht tegen de kop staan. Dit ras is werkelijk bewold van aan het puntje van de lange staart tot net boven de hoeven, enkel de hoeven, de opzijstaande oortjes en de neus zijn vrij van wol.
Het is een tenger en middengroot schaap met een prachtig uiterlijk dankzij de mooie wol. Het weiland en de voeding kan voor deze soort niet schraal genoeg zijn. Ook de droge klimatologische omstandigheden waarmee de aanwezigheid van schrale graslanden dikwijls gepaard gaan komen de kwaliteit van de wol alleen maar ten goede.
Maar geen nood, ook in ons klimaat beschikken wij intussen over een gehard aangepast merinoras dat voorkomt uit de Engelse merino’s gekruist met het sobere Franse ras, de wolmerino der Lage Landen.
