Wat jouw rozen mankeren is gewoon sterroetdauw.
Het is bijna onvermijdelijk hoor met de warmte en vochtigheid van de afgelopen tijd. Sommige jaren heb ik er hier ook heel veel last van, andere jaren zie ik slechts hier en daar een vlekje. Sterroetdauw ontwikkelt zich snel bij warmte en vochtigheid, dus als je de roos op een plaats met ochtendzon en een beetje wind zet, voorkom je al heel wat problemen.
Chemische bestrijding heeft hier bij mij nog niet geholpen (Vroeger greep ik daar nog naar, nu absoluut niet meer). Wat bij mij blijkt te helpen (en ik hoor dit nog van andere rozenliefhebbers over de hele wereld) is onderbeplanting. Je plant een laagblijvende plant rondom je roos. Gezien de sterroetdauw-sporen in de grond overwinteren en zich dan verspreiden door opspattende regen werkt dit als een eerste barriere. (Ik hoor van mensen die de bladeren met melk bespuiten dat dat ook zou werken, maar ik heb een beetje te veel rozen staan om dat te proberen!)
Bij rozen die hier erg veel last van hebben (Sommige zijn beter resistent dan andere) gooi ik in juni een beetje extra patent-kali. Dit verstevigt stengels en bladeren en zorgt dat ziektes minder snel vat hebben. (Je moet hier zeker niet mee overdrijven omdat je anders andere problemen kan krijgen hoor!)
En natuurlijk zou ik ook in het najaar die roos eens in nieuwe grond zetten (als ze er al vijf jaar inzit ...). Een goede snoei in het voorjaar doet ook wonderen en een evenwichtige bemesting.
Dit jaar zal je de roos waarschijnlijk moeten slijten zoals ze nu is, maar volgend jaar komt dat zeker weer in orde.
Groeten,
Pol