Mammoetboom, een van de grootste bomen ter wereld

mammoetboom een van de grootste boom ter wereld

De Spanjaard Giovanni Crespi die in 1769 aan een expeditie naar Californië deelnam, berichte als eerste Europeaan over reusachtige naaldbomen, die hij nooit eerder gezien had. Hij wist toen nog niet dat hij bomen ontdekt had, die tot de grootste op aarde horen. Het ging om mammoetbomen die een stamdoorsnede van 13 m kunnen bereiken. Zij werden rond 1850 naar Europa geïmporteerd.

Naamgeving

Het woord sequoia is afgeleid van de naam Sequoiah, zoon van een Engelse handelaar en een Cherokee vrouw. Hij werd hoofd van de stam der Cherokee en ontwikkelde een alfabet voor de taal van zijn volk.

Verspreidingsgebied van de mammoetboom

In Californië loopt van noord naar zuid de enorme bergketen van de Siërra Nevada. Op de westelijke hellingen groeien de reusachtige mammoetbomen. Aan de geëngageerde Amerikaanse pionier in de natuurbescherming is het te danken dat de Sequoia National Park in 1890 opgericht werd. Toen was al een derde van de bossen gekapt.
Kenmerkend voor de groeiomstandigheden zijn de droge zomers en koude, sneeuwrijke winters. De grootste mammoetboom, ‘General Sherman’genoemd' , is waarschijnlijk het grootste levende wezen op aarde. Zijn hoogte bedraagt 83,8 m , zijn omtrek 31 m. De leeftijd van de grootste mammoetbomen wordt op 1800 tot 2700 jaar geschat.

Bosbranden zijn van groot belang voor de sequoiabestand. Een brand in het kreupelhout vernietigt de ondergroei en geeft aan de kleine zaden van de reusachtige bomen de kans om te ontkiemen. Door hun dikke schors zijn de bomen beschermd tegen de vlammen. Als er niet regelmatig bosbranden plaatsvinden, komt het door massale aangroei van struiken en andere boomsoorten tot zogenaamde ‘hete branden’ die tot ver in de kruinen van de mammoetbomen oprukken en deze behoorlijk kunnen beschadigen. Het parkbeheer grijpt daarom in met kunstmatig gestichte branden.
Bij ons worden mammoetbomen in parken, arboreta en grote tuinen aangeplant.

Plantkenmerken van de mammoetboom (Sequoiadendron giganteum)

De mammoetboom is een altijdgroene boom met een kegelvormige kroon. De takken groeien onregelmatig uit de stam. De toptakken zijn opgericht, terwijl de takken onderaan neerhangend zijn met opgerichte toppen. Bij oude bomen begint de top steeds minder spits te worden. Ook verliest hij de onderste takken.
De stam is onderaan breed en wordt na ca. 2 m smaller. De vezelige bast kan met de hand gemakkelijk ingedeukt worden, waardoor hij de bijnaam ‘boksboom’heeft gekregen.
De naalden zijn klein en groeien spiraalsgewijs uit de takken. Ze zijn blauwachtig groen en geuren bij wrijving naar anijs.
Het is een eenhuizige boom, d.w.z. er zijn mannelijke en vrouwelijke bloemen op dezelfde boom. De mannelijke bloemen aan de uiteinden van de loten zijn klein en geel, de vrouwelijke zijn lange groene kegels.
De zaaddragende kegels zijn eivormig, eerst groen, later roodbruin verhout. De schors is roodbruin, gegroefd en zacht draderig.
De mammoetboom is uiterst stabiel en waait zelfs bij forse windstoten nooit om. Dat komt door de kegelvormige structuur. Maar voor blikseminslagen kan hij zich niet beschermen.

Plantadvies

Wanneer je een mammoetboom in je tuin wilt planten, moet je op het volgende letten: hij heeft veel ruimte nodig en een stevige ondergrond die goed waterdoorlatend is. Hij is winterhard en houdt van een plek in de zon.
Snoeien is niet nodig.

mammoetboom: