Hello,
Negen op de tien onderwaterplanten die verkocht worden in de aquariumhandel zijn geen echte onderwaterplanten. Een typisch voorbeeld daarvan is de tuinlobelia. Ook die wordt verkocht als onderwaterplant. Dus oppassen met wat je aankoopt want naast de lobelia wordt er veel verkocht dat liefst zo vlug mogelijk ten gronde gaat. Nieuwe aankopen doen immers de commerce draaien! In dit geval kan ik vooral elodea of waterpest aanbevelen. Groeikrachtig en een echte onderwaterplant die weinig eisend is. Er zal wel het probleem zijn om de juiste plaats te vinden die voldoende belicht is om de plant te laten groeien en toch niet teveel belicht wordt want dan krijg je groene smurrie in je vaas.(alg!)
Bovendien; en dit nogmaals; geen regenwater!!! Wel grondwater of leidingwater! Leidingwater moet in dit geval voor waterpest zelfs niet ontlucht worden om de aanwezige chloor te verwijderen.
Als je een levende plant wil laten groeien moet hij voedsel hebben! In regenwater zitten geen mineralen noch sporenelementen, kortom er zit niks in buiten de zuren van de luchtvervuiling.
Waterpest kan nu wel tegen een stootje maar het is toch niet de bedoeling om de plant uit te hongeren om uiteindelijk niks meer over te houden. Alhoewel, het is geen probleem om van deze plant aan een nieuw exemplaar te geraken mocht hij de geest geven. Eén of twee korreltjes kunstmeststof en een mespuntje zeewierkalk mag en moet erbij bij iedere waterverversing indien je niet op zoek wil achter een nieuw exemplaar binnen korte tijdspanne.
Waterhyacint is geen onderwaterplant maar een drijfplant maar hij is wel prachtig en bloeit bij voldoende zonlicht. Maar niet zozeer is de lichtintensiteit van belang maar wel de belichtingsduur.
In de tropen komt hij voor in de rivieroevers onder het overhangend oerwoud. Soms komen hele velden los wegens de scheepvaart en drijven af.
Het is dus een plant die liefst geen langdurig overdadig volle zonlicht krijgt.
Overwinteren kan maar is moeilijk. Hij vraagt niet alleen de nodige temperatuurvereisten maar ook weer de twaalfurige belichtingsduur. Krijgt hij dat niet dan beginnen zijn drijflichamen af te sterven
zodat het centrale groeipunt onder water komt. Dit betekent het einde van de plant!
Daarom overwinteren de serristen-kwekers de moederplanten in bakken met een waterniveau van slechts twee centimeter zodat het groeipunt nooit onder het wateroppervlak kan zinken. Dit stelt hen in staat de plant probleemloos te overwinteren bij lagere temperaturen en minder belichting.(minder energie-kost!) De tijdelijke teruggang van de planten en het afsterven van de meerderheid der drijflichamen leidt dan niet automatisch tot hun ondergang.
En als ik je niet kan overtuigen om geen regenwater te gebruiken dan gebruik je beter het water uit je droogkast. Daar zitten tenminste de zuren van de luchtvervuiling niet in!
Tip : het water uit de droogkast is uiterst geschikt voor het strijkijzer en geschikt als gietwater voor orchideën en vleesetende planten daar er geen zouten in voorkomen die ofwel het strijkijzer aanladen en het regenwater in het oerwoud is minder onderhevig aan verzurende luchtvervuiling. Vleesetende planten kunnen dan ook weer niet tegen zouten uit het grondwater. Regenwater bij vleesetende planten mag dan wel weer omdat ze een zuur milieu wensen en verdragen.
Tot slot wil ik wel benadrukken dat uw opzet aartsmoeilijk is. Uw waarneming was een momentopname. Men plaatst een plantje in een vaas en klaar is kees voor een paar dagen. Daar er in zulkdanige vaas geen levende wezens aanwezig zijn (visjes o.a.) is er voor onderwaterplanten een constant tekort aan koolstofdioxide (CO2). Daarom durf ik best de waterhyacint aanbevelen. Trouwens de wortels van deze plant zijn onder water ook heel decoratief. Je moet er wel rekening mee houden dat de waterhyacint nogal jonge uitlopers geeft die je bijtijds zal moeten verwijderen en overbrengen in een ander milieu want anders wordt het dringen in je smalle vaas.
Ik stop want ik ben weeral een boek aan het schrijven.
Dit was het dus.
Groetjes.
Polidor