Ik heb (iets) meer medelijden met slakken dan Tuinprins.
Metaldehyde vernietigt de slijmproducerende cellen van een slak. De slak zal daardoor overvloedig veel slijm afscheiden en droogt van binnenuit uit.
Ijzerfosfaat werkt in op de middenkropklier van de slak. Het dier kan niet meer eten en sterft van honger.
In beide gevallen sterft de slak een gruwelijke dood.
Ik dacht dat slakkenkorrels op basis van metaldehyde al sinds 31 mei 2015 niet meer mogen worden verkocht in Nederland?
Zelfs als je slakkenkorrels op basis van metaldehyde aanbiedt in afgeschermde bakken, blijven ze een probleem voor andere dieren. Slakken gaan niet onmiddelijk dood en stervende slakken kruipen niet weg. Ze kunnen dus alsnog worden opgegeten door andere dieren.
Soms wordt aan de korrels ook carbaryl toegevoegd om het tegelijkertijd ook in te zetten als ruimer pesticide. Dan gaan o.a. ook kevers, die natuurlijke vijanden zijn van slakken, eraan.
Je hebt misschien tijdelijk minder slakken, maar één vijand eet typisch meer dan een paar slakken. Als je ook hen raakt, vergroot je het probleem op langere termijn.
En die korrels werken niet eens meer tegen o.a. de invasieve Deroceras invadens (zwervende akkerslak).
(
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/0261219486900670)
Ook slakkenkorrels op basis van ferrifosfaat (ijzer(III)fosfaat) zijn minder natuurvriendelijk dan de fabrikanten ons willen doen geloven. Ijzerfosfaat, zo gaat de redenering, valt uit elkaar in ijzer en fosfaat, 2 stoffen die in de natuur voorkomen en gebruikt worden door planten.
Dat verhaal klopt op zich wel, alleen valt die verbinding zo snel uit elkaar dat ze in pure vorm nauwelijks bruikbaar is. En dus worden er andere stoffen aan toegevoegd (chelaatvormers), die dat ferrifosfaat inkapselen. Als je op de verpakking van Escar-Go kijkt, zal je zien dat het uiteindelijk maar 1% ferrifosfaat bevat.
De studies die ferrifosfaat veilig hebben verklaard, hebben alleen het effect van ijzerfosfaat op regenwormen bekeken.
Latere studies bekeken ook het effect van ijzerfosfaat samen met de veelgebruikte chelaatvormers ethylldiaminetetraceticacid (EDTA) en ethyleendiaminesuccinicacid (EDDS). Die stelden vast dat regenwormen dan wel in de problemen kwamen: ze hadden minder eetlust, verloren gewicht en/of stierven.
(
https://www.researchgate.net/profile/Norman-Arancon/publication/238088550_The_relative_toxicity_of_metaldehyde_and_iron_phosphate-based_molluscicides_to_earthworms/links/5aa9475c0f7e9b88266e8c72/The-relative-toxicity-of-metaldehyde-and-iron-phosphate-based-molluscicides-to-earthworms.pdf)
En zoals al gezegd, die studies hebben alleen het effect bekeken op regenwormen.
Bodemleven bestaat uit heel wat meer wezentjes.
Nog een nadeel aan slakkenkorrels: ze doden alle slakken, zowel slakken die het op de dahlia's, hosta's, sla ... hebben gemunt, als slakken die schimmels en dode planten en dieren opruimen, als slakken die andere slakken of hun eieren opeten, als slakken die met uitsterven bedreigd zijn.
'k Heb te weinig tijd om de recente lijsten na te kijken, maar van de 93 soorten inheemse landslakken in Nederland zijn er 41 bedreigd. In Vlaanderen zou het om minstens 38 van de 120 soorten gaan. ("Minstens", omdat we van 31 van die soorten nog te weinig weten.)