Was het toen echt zo goed?

Hoi Corrielat,

Leest U eens, Verhalen van René Beullens.

Vr. Gr. Wiel.

IK was 7 jaar toen den oorlog uitbrak en Ninove zat vol duitsers ...gekazerneerd in de vele fabrieken die Ninove toen telde ......"Und wir Fahren gegen Engeland" zongen ...streng in ' t gelid.....De duitsers van vandaag ...da' s "andere koek" en in Ninove zijn er nu GEEN fabrieken meer...alles komt nu "uit den vreemde"....
't Zijn nu inderdaad "andere tijden" en de duitsers staan dagelijks op TV met madam Merkel op kop enz enz enz....
IK zou er een boek kunnen over schrjven maar wie gaat dat lezen.....ieder heeft zo zijn eigen "levensverhaal" denk ik....
Maar dit is hier een TUINFORUM en gene "preekstoel".

Uit verhalen van bejaarde mensen over vroeger hoorde ik dan meestal :
Waar is dien tijd naartoe , dus veronderstel dat het beter moet geweest
zijn . Nu is het leven zeer jachtig , de mensen kunnen de druk van het
werk niet meer aan . Stress en Burn -outs men hoort niets anders meer ,
in mijn jeugd heb ik daar nooit van gehoord . Ze vinden van alles uit om
de mensen meer en meer te doen betalen , en velen hebben schrik om
in de brievenbus te kijken : weer een betaling !!

Vergeet niet dat veel van die "nostalgische oudjes" (neem dit niet te letterlijk) onbewust vergeten dat zij het destijds meestal alles behalve breed hadden. In de vele grote gezinnen kon het gros van de kinderen amper een studie aanvatten en mensen gingen veel vroeger beginnen werken omdat het financieel niet anders kon. Op vakantie gaan zat er bij de meeste "gewone" mensen niet in omdat men er noch de tijd noch het geld voor had. Veel luxe had men niet; enkel het meest noodzakelijke kwam in huis. Waar is de tijd dat mensen twee sets kleren hadden; één voor het werk of de school en één voor de kerkelijke feestdagen.
Als we eerlijk zijn, kunnen we bezwaarlijk zeggen dat we er financieel of op vlak van aantal uren werken of zwaarte van het werk dat we doen op achteruit gegaan zijn. (Nu wil ik niet zeggen dat het allemaal zoveel beter of gemakkelijker geworden is ook niet hoor!)

Wat is er dan wel veranderd? Wij zijn onszelf, als Westerse maatschappij, meer eisen gaan opleggen. We vinden dat we allerlei materiële zaken MOETEN hebben omdat anderen die ook hebben en in reclame etc. duwt men ons dat idee constant door de strot. Razendsnel internet, digitale TV, IPhone, Smartphone, IPad, tablet, .... Op reis gaan is ook een "must" geworden want als we dat niet kunnen zijn we doodongelukkig (Ik ken overigens nog genoeg mensen die dit niet kunnen betalen en amper tot aan de kust geraken hoor!)
We zijn gaan geloven dat het leven "maakbaar" is en dat mensen die niet slagen in hun leven mislukkingen zijn ("Loser" is één van de meest gebruikte scheldwoorden op vele schoolspeelplaatsen.) Nochtans zullen er altijd mensen zijn die geen job vinden of die niet de job vinden die bij hun persoonlijke kwaliteiten en talenten past.

Wat verder ook vaak vergeten wordt is dat ons brein nog steeds hetzelfde is als dat van onze voorouders in prehistorische tijden. Op dit moment is de hoeveelheid info die we dagelijks te verwerken krijgen echter wel vele malen groter dan wat onze voorouders op een heel leven te verwerken kregen. De hoeveelheid informatie en (auditieve en visuele) prikkels die we gedurende de hele dag binnenkrijgen zorgt voor overstimulatie van onze hersenen en dit is mogelijk mee een oorzaak van heel wat stress en burnout (Ik heb mezelf dan ook van de meeste sociale media verwijderd; dit forum is nog het enige!).

"Kankeren" over al wat er mis loopt in de maatschappij lost niets op tenzij je een politieke partij begint waarin je orde op zaken stelt met een hart voor de mensen waar je over regeert. In praktijk lopen volgens mij echter veel goedbedoelende politici zich kapot op de werkelijkheid van overheidsschulden en politieke spelletjes en verder blijkt ook dat "macht" een mens nu eenmaal veranderd en dat dat meestal in de slechte zin is.
Wil je je leven veranderen, begin dan met jezelf: leef bewust en leer op tijd "nee" te zeggen tegen al die dingen die de maatschappij je oplegt. Als genoeg mensen zo gaan leven, veranderd de maatschappij vanzelf! (Of zie ik dat te simplistisch?)

Disclaimer: Als ik hier "we" gebruik, bedoel ik dat algemeen; ik heb het niet over specifieke mensen en baseer me niet op wetenschappelijke statistieken; ik uit enkel mijn gevoel. Als ik hier belerend zou overkomen dan wil ik ook duidelijk stellen dat ik dat zeker niet als doel heb; ieder mens moet zijn eigen rekening maken en ik ben zeker en vast geen haar beter dat de persoon naast, achter of voor me!

Filosofische groeten,
Pol