Water

waterkwaliteit is wat het water bevat en kan gemeten worden. deze waarden kunnen afwijken.
PH = zuurtegraad is best tussen 7 - 8
KH = karbonaathardheid 5 - 10
GH = totale hardheid 7 - 12
NO2 = nitriet 0 - 0,3
als deze waarden te veel afwijken spreekt men van slechte waterkwaliteit voor de vissen en is het biologisch evenwicht niet goed.
biologisch evenwicht ontstaat door bacterien die nodig zijn om vissen en planten gezond te houden.
bij slechte waterwaarden is dus het evenwicht van het aantal bacterien verstoord met de gevolgen vandien.
kraanwater bv bevat te veel chloor waardoor de nodige bacterien ontbreken. daarom dient een nieuwe vijver die gevuld is met kraanwater enige weken te rusten zodat de chloor verdwijnt en de bacterien de kans krijgen om een biologisch evenwicht te verkrijgen.
er zijn nog een aantal andere waarden die kunnen gemeten worden maar dit zijn toch wel de belaangrijkste denk ik. veel meer weet ik er eigenlijk ook niet van

even helpen

http://www.manhaeghe.com/vijveralex7.htm

groetjes

Hilda

Biologisch evenwicht in een vijver is een omschrijving waarvan waterkwaliteit naar feiten een onderdeel vormt. Wanneer men spreekt over biologisch evenwicht bedoeld men dat de in de vijver opeenvolgende processen van die aard moeten zijn dat de vijver zelfbedruipend en gezond blijft.
Dit betekent dat het in de vijver aanwezige water deze stoffen moet bevatten dat plantengroei erin optimaal kan verlopen. Want plantengroei is in een vijver noodzakelijk. In een natuurlijke vijver, d.w.z. een vijver die in de grond uitgediept is; en water houdt ingevolge voldoend hoog grondwaterpeil; bevat het erin aanwezige grondwater over het algemeen al deze stoffen.-zouten (scheikundige verzamelnaam- betekent niet zout uit zeewater of scheikundig zout natriumcloride Nacl!!!); mineralen en sporenelementen)
Waarom is dit alles nodig in vijverwater?
Voor plantengroei geldt de wet van het minimum. Dit wil zeggen dat een plant allleen optimaal kan groeien a rato van hetgeen er het minst aanwezig is van de stoffen die hij nodig heeft voor zijn opbouw.
Als voorbeeld zal ik vermelden dat een kamerplant na jaren in eenzelfde pot te zitten zonder vervanging of toevoeging van nieuw grondmengsel de kans loopt ofwel ziekten of plagen te krijgen ofwel gewoon ten gronde gaat. Via aanvoer van nieuwe grond worden er ook deze broodnodige elementen aangevoerd voor optimale groei.
In een kunstvijver; d.w.z. een vijver die geen verbinding heeft met het grondwaterpeil; moeten deze elementen aangebracht worden door regelmatig gedeeltelijke waterverversing met grondwater ofwel met leidingwater omdat hierin deze elementen aanwezig zijn. Dus niet met regenwater!
Waarom moeten in een vijver planten aanwezig zijn? Vooreerst sprekende over een vijver dan denkt men aan twee soorten planten. Vooreerst de echte waterplanten (in het water submers =ondergedoken) en op het wateroppervlak drijvende planten (eendekroos-waterlelies) en daarnaast de moerasplanten.(bovengronds groeiende planten in moeraszone)
Voor de gezondheid van een vijver zijn de bovengronds groeiende planten veel belangrijker dan de in het water groeiende planten omdat zij veel meer stikstof uit de vijver opnemen (nitraten) voor hun groei.(Ik weid hier niet uit over nitraten en nitriten en of ammoniak om het niet moeilijker te maken!)
In een kunstvijver wordt dan weer onder biologisch evenwicht verstaan dat de stikstofproduktie door de aanwezige levende dierlijke waterbewoners en door afstervende waterplanten moet worden verwijderd door de planten door opname en groeiproces en dat bijgevolg de aanwezige beplanting in evenwicht moet zijn met het dierlijk leven dat de vijver bevolkt. Teveel vissen en te weinig beplanting is dus nefast. Nu is het zo dat de groei en de stikstofopname van planten dikwijls seizoensgebonden is en in het najaar bovendien nog meer stikstof vrijkomt door afstervende waterplanten en dit op het ogenblik dat de stikstofopname afneemt. Dit is dan de meest gevaarlijke periode. In kunststofvijvers
verwijderd men dus best zoveel mogelijk de waterplanten manueel voor het aanbreken van het koude seizoen en ververst men liefst eenderde van het water voor ingang van de vorstperiode om alzo doende mogelijke overtollige nitraten (dus ook nitriten en ammoniak gelijktijdig) te verwijderen uit het systeem.
Waterplanten zijn ook zuurstofproducenten in het water zelf maar............verbruiken bij nacht ook zuurstof. Dus te groeikrachtige waterplanten (waterpest of elodea - hoornblad of ceratophillium)
worden best niet ingebracht in een kunstvijver of natuurlijke vijver omdat ze wegens ongebreidelde groei bij nacht alle in het water aanwezige zuurstof kunnen verbruiken wat onmiddelijke dood voor gevolg heeft van alle levende waterbewoners.
Indien niet voldoende aanwezig in het grondwater moet er wel voldoende tijdelijke hardheid aanwezig zijn in een vijver (kalk inbrengen d.m.v. zeewierkalk- geen ogebluste kalk!!!) en moet getracht worden de totale hardheid door deze toevoeging te brengen op neutraal. (d.w.z. Ph = 7)
Door de toevoeging van kalk verkrijgt men een bufferende werking bij eventuele zuurstofschommelingen. Ik ga niet uitweiden over de functie van het calciumbicarbonaat in water want dan gaan we de scheikundige toer op en wordt het voor de leek te moeilijk. De hardheid van het water neutraal houden (Ph= 7) is ook belangrijk wanneer men vissen inbrengt in de vijver! Overzetten van vissen komende uit een ander water met hogere tijdelijke hardheid dan uw vijverwater veroorzaakt aantasting van de slijmlaag op hun huid en veroorzaakt schimmelziekten en andere secundaire aantastingen met de dood tot gevolg. Trouwens voor inbreng van nieuwe vissen deze steeds in quarentaine houden voor een tijdje in hetzelfde vijverwater. Maar zelfs dan moet men uiterst voorzichtig zijn met de inbreng van nieuwe vissen in een goedlopende vijver. Vissen worden tegenwoordig zowat over de hele wereld gekweekt en verspreid. Wegens kunstmatige onnatuurlijke opfok worden er aan de lopende band antibiotica gebruikt zodat nieuw ingebracht visbroed dragers kunnen zijn van resistente bacteriële stammen. Bovendien kunnen vissen uit bepaalde streken resistentie hebben opgebouwd tegenover bepaalde ziekten waarvan zij echter wel ziektekiemdragers zijn. Dus ik wil deze rudimentaire uitleg beëindigen met het benadrukken van volgende feiten :
-ververs regelmatig een derde van uw vijverwater met grondwater, zeker voor ingang van de
vorstperiode.
-verwijder alle overtallige waterplanten die afsterven in het najaar.
-houdt evenwicht tussen beplanting en visstand (liever te weinig vissen als teveel)
-bevolk uw vijver bij de opstart en koop niet steeds nieuwe vissen aan!
-houdt de hardheid van uw vijverwater op neutraal of iets meer basisch door toevoeging van
zeewierkalk(Ph = 7)
-zet nooit vissen over in uw vijver als de de zuurtegraad beneden 7 dus ligt!
-breng nooit in uw vijver snelgroeiende onderwaterplanten aan zoals bijvoorbeeld waterpest (elodea)
want dat veroorzaakt de ondergang van uw vijver
-en vooral, modder niet teveel in uw vijver met flesjes en anti-alg substraten; eenmaal uw vijver loopt
en de planten aan de groei zijn hebt u geen alg meer. (mogelijk wel draadalg maar die is manueel te
verwijderen) Groenkleuring van vijverwater door alg betekent dat er te weinig planten in uw vijver zijn
t.o.v. de aanwezige visstand;
-en een waterlelie in de vijver is wel aangewezen; niet alleen omwille van de schoonheid der bloemen
maar ook om overdadige opwarming van het vijverwater in de zomer te beletten. tevens is de opvang
van een teveel aan zonlicht een goed middel om groenkleuring van het water door alg tegen te gaan.

Groetjes nog.


Polidor

Hello iedereen,

Mochten er nog vragen zijn over vijverproblematiek dan beantwoord ik ze graag via het forum. Zo heeft iedereen er iets aan. Trouwens; mochten er verschillende benaderingen zijn inzake bepaalde problematiek dan hoor ik deze ook graag. Want het is een materie waar nog te weinig over geweten is en ook ik leer natuurlijk nog graag iets bij. Wie denkt dat hij teveel over iets weet weet er gewoonlijk weinig of niets van. Zo denk ik er toch over. Alleen vind ik het spijtig dat de handel gretig gebruik maakt om bepaalde problemen op te lossen met flesjes en wondermiddelen terwijl deze gewoonlijk meer kwaad dan goed doen in een vijver met biologisch evenwicht.
Het enige en grootste probleem in kunstvijvers is meestal wegens te grote visstand een overdosis
ammoniak, nitriet en nitraat in het vijverwater. Goede plantengroei, vnl. moerasplanten brengt tijdelijk soelaas maar om de plantengroei op peil te houden moet er echter regelmatig gedeeltelijke waterverversing gebeuren met grondwater of leidingwater. Bedenk dus wel als je zelf geen grondwaterput hebt dat het gezond houden van een vijver dus op termijn een kostelijke grap kan worden want gezuiverd leidingwater; wat voor een vijver absoluut niet nodig is die zuivering; wordt van langsom duurder en duurder. Een vijver zonder voldoende moerasbeplanting aanleggen is dus op termijn vragen om problemen. Want het is het nitraatgehalte in de vijver dat bepaald hoe dikwijls en hoeveel er water moet ververst worden om zodoende overdosissen manueel te verwijderen. (water met teveel stikstofhoudende produkten (nitraten, nitriten en ammoniak) dus eruit pompen en vervangen door nieuw water zonder deze produkten erin maar waarin wel nieuwe mineralen en sporenelementen zitten om de plantengroei te stimuleren.(dus grondwater en geen regenwater)
Bovendien zijn alle in de handel aangeboden filtersystemen misleidend. Zij verzamelen alleen maar het zweefvuil in de filter zelf om het in het beste geval om te zetten door aërobe bacteriên (azotobactersgroepen) tot nieuwe nitraten en nitriten. Deze filtersystemen zouden op hun beurt dus regelmatig moeten gezuiverd worden wat nefast is voor de bacteriêle aanwezigheid.
Een biologisch lopende vijver moet dus een voorbezinkingsbekken hebben waarin het zweefvuil bezinkt en liefst zo vlug mogelijk eruit manueel verwijderd wordt.
Daar er hier niks aan te verdienen valt zwijgt de handel hierover in alle talen en blijft maar doorgaan
met de liefhebbers dure vuilverzamelbakken en energieverspillende zware pompsystemen aan te smeren. (ik noem het dus vuilverzamelbakken en geen filters want zij filteren of verwijderen niks uit de vijver maar zetten dus alleen maar afvalproducten om tot nitraten. (nitriten en ammoniak)
Deze producten zijn allemaal dezelfde grondstof onder verschillende vormen, namelijk stikstof.
Heeft de vijver teveel van het ene product dan heeft hij automatisch teveel van het andere.
Alleen de voorradige zuurstof in de vijver en vuilverzamelbak bepaald of de aërobe bacterieën hun
werk kunnen doen en doen de verhouding tussen de stikstofproducten kantelen in het voordeel van nitraat. Pas dit produkt is opneembaar door de hogere planten.(lees moerasplanten)
Geen goede zuurstofhuishouding doet het evenwicht kantelen in het voordeel van nitriet en extreem tot ammoniak. Algen zijn primaire planten en slagen erin door intense werking (zuurstofprodukte bij intens zonlicht) de nitriet om te vormen in hun onmiddelijke omgeving tot nitraat en kunnen zo explosief groeien. Vijverwater wordt dan een groene ondoorzichtige soep. Algen verbruiken echter bij nacht ook zuurstof! Kun je volgen. De problemen herhalen zich! Plant daarbij dus nog elodea of waterpest in de vijver dan heb je minder kans op algen maar wordt uw vijver weer op een andere manier vroeg of laat een dodenkooi. Meestal op het einde van een zekere nacht ;als de vijvereigenaar nog zalig ligt te pitten gedurende het ochtendgloren; liggen zijn vissen plotsklaps met hun buik omhoog en wordt zijn vijver een kerkhof in korte tijdspannewegens totaal gebrezk aan zuurstof in het water.
Een vijver gezond houden en drama's vermijden is dus u voldoende voorbereiden voor je ermee begint
en tenminste u de moeite getroosten om de basisbeginselen eigen te maken.
Kun je dit niet opbrengen dien je van vijver-aanleg af te zien. Zeker als het een kunstvijver betreft dus.
Groetjes.

Polidor

Hello Klompken,

De schommelingen in de Ph waarde heeft inderdaad veel te maken met het meer of minder aanwezig zijn van gebonden zuurstofatomen in het water. Vooral de tijdelijke hardheid, de carbonaathardheid dus, speelt hierin een belangrijke rol als reserve-zuurstofopslagplaats. Ik hoed mij hiervoor om op de scheikundige toer te gaan en zal het als volgt omschrijven. Een groep mensen gaat de woestijn in zonder waterdragende kamelen. zij komen vrij vlug in watertekort. Eenzezlfde groep gaat wel met waterdragende kamelen; Zij kennen geen tekort. Wel in water vervult die tijdelijke hardheid; ontstaan uit kalkbindingen met water en koodioxyde; die functie van zuurstofdragende reserve.
Het gevormde calciumbicarbonaat is een tamelijk vlug omvormende verbinding en bij zuurstoftekort
kan het zich omvormen tot calciumoxhydride en zelfs in erge gevallen van zuurstoftekort tot het neerslaan van kalk. (Ca(OH2 -------O2
Bij deze omvorming komen echter vrije zuurstofatomen terug vrij in het water.
Calciumoxhydride is echter een base en kan de Ph waarden enorm de hoogte injagen.
Daarom tijdens de ochtenduren normalerwijze een verhoging van de Ph waarden in de vijver.
Daarom ook dat het zo belangrijk is dat er in het vijverwater voldoende tijdelijke hardheid of kalk onder gebondebn toestand aanwezig is. (Ca(HCO3)2 of calciumbicarbonaat.
Nu voor wat betreft die waterverversing kan het in een kunststofvijver een tijdlang heel goed lopen zolang de planten voldoende in aantal zijn en goed groeien. En goed groeien betekent dus opname van de overtallige stikstof onder de vorm van nitraten. En het verwijderen van overtallige plantengroei
verwijderd dus meteen ook overtallige stikstof. Maar weet dat in een kunststofvijver geen mineralen of sporenelementen bijkomen. Dus na zekere tijd kan de plantengroei gaan stagneren of stilvallen omdat planten maar gezond blijven groeien als alle nodige elementen voor hun groei aanwezig zijn in het milieu. Men noemt dit de wet van het minimum. Ontbreekt er een element dan gaat de plant dood en valt dus gelijktijdig de stikstofopname stil. Even nog een vergelijking. Boten die vroeger maanden op zee waren hadden voldoende voorraden energierijke voedselbronnen aan boord. (vnl.gepekeld vlees)
En toch stierven de matrozen, vnl aan scheurbuik. Waarom? Zij hedden geen vers vitaminerijk voedsel aan boord. (vnl.vitamine C ontbrak) Er ontbraken dus kleine elementen.
Wel voor de planten zijn die mineralen en sporenelementen de vitamines. Tekort van een dezer elementen kan leiden tot afsterven van de plantengroei.
Hoe kunnen we in dergelijke vijvers deze elementen inbrengen en dreigende tekorten ervan ondervangen? Juist, door waterververversing met grondwater omdat deze elementen daarin aanwezig zijn en niet in regenwater.
Een manuele gedeeltelijke waterverversing heeft als bijkomend neveneffect dat water met een teveel aan stikstofhoudende verbindingen vervangen wordt door bijna stikstofvrij nieuw water.
Twee vliegen in een klap dus. Verwijdering van een teveel en inbreng van iets dat mogelijk tekort is.
Laat u dus niet vangen aan een mogelijke discussie hierover en tracht te weten te komen welke de argumentatie van tegenstanders zou zijn tegen inbreng van vers water in een vijver.
U zal vlug merken dat er geen enkele wetenschappelijke gegrondheid bestaat om hun aergumentatie te staven. Natuurlijk moet er bij waterverversing gezorgd worden dat de Ph waarde van het toegevoegde water even hoog ligt als het in de vijver aanwezige water en moet ofwel de temperatuur van het verse water zoveel mogelijk overeen stemmen met dit van het vijverwater ofwel moet de verversing gelijdelijk gebeuren zodat de vissen zich kunnen aanpassen aan eventuele temperatuurverschillen.
Wie echter denkt over argumentatie te beschikken om tegenstander te zijn van waterverversing mag gerust hier zijn argumenten naar voor brengen op dit forum. Ik maak mij sterk ze één na één te weerleggen. Trouwens ik zou niet liever hebben dan ongelijk te moeten bekennen want dat zou betekenen dat ik iets heb bijgeleerd. Dus Ik wacht af.
Groetjes.

Polidor

Wat betreft al die vijverproblematiek zoekt men het soms veel te ver.
Recent kreeg ik nog een vijverbezitter over de vloer die in paniek verkeerde. Een onnozelaar had hem wijsgemaakt dat eendenkroos het aangewezen middel was om stikstofrijke verbindingen uit de vijver te verwijderen. Inderdaad. Dat eendenkroos afscheppen en verwijderen helpt. Maar je bent aan een onuitputtelijke bron van ergernis begonnen.
Een klein tuinvijvertje is nog haalbaar.
Maar in een grotere natuurvijver is het niet meer doenbaar.
Ik heb die vent gewoon geadviseerd een paar ganzen of eenden aan te kopen en uit te zetten op zijn vijver. Na twee weken was er geen plantje eendenkroos nog te bespeuren op die vijver.
Hij vergat mij wel te bedanken voor mijn advies.
Als hij nog eens problemen heeft moet hij niet meer komen zagen.
Want die problemen kondigen zich aan. Op die vijver zitten er momenteel al dertig kleine ganzen. En geen eendenkroos meer dus.
Lompe mensen verdienen echter geen hulp.
Dat hij dus ditmaal maar zelf zijn plan trekt.