De geboorte van een koninginnenpage

De koninginnenpage in volle glorie

Vorig jaar nam ik jullie reeds mee in het verhaal van hoe de rups van een koninginnenpage zich verpopte en uiteindelijk een vlinder werd. Een transformatie die niet altijd van een leien dakje verliep. Een constante strijd met de wetten der natuur en het gevaar van predatoren dat altijd om de hoek loert. Maar een bijzonder fascinerend verhaal dat we met onze eigen ogen hebben mogen aanschouwen. Het vervolg ervan wil ik nu ook graag met jullie delen.

Geparasiteerde poppen

Geparasiteerde pop door bronswespen Eind september 2020 zijn de vier overgebleven rupsen verpopt. Drie poppen bleken jammer genoeg geparasiteerd door een bronswesp en niet meer levensvatbaar. Uit één van hen zijn er een aantal weken later kleine bronswespen geboren, mini sluipwespen van slechts een paar millimeter groot. In de pop merkten we kleine openingen op waaruit ze tevoorschijn kwamen. Met hun bronsmetallic gekleurd lichaam zijn ze best wel mooi. Het is geen vlinder geworden maar zeker ook een unieke beleving. In de andere twee poppen was er geen leven meer te bespeuren. Ze werden geleidelijk aan zwart en zijn volledig weggeteerd.

Overwinteren

Voor de laatste nog levende pop werd het te koud om zich nog voor de winter te ontwikkelen tot vlinder en nog een nieuwe generatie te stichten. Overwinteren was de beste optie. Gelukkig had de pop zich met een gordeldraad en wat stevig spinsel vastgemaakt aan een tak die we tussen de venkelplanten hadden neergepoot. En maar goed ook dat zij een tak had uitgekozen want venkelplaten zijn niet wintergroen en dus geen goede basis om je aan vast te maken.

Ik moet zeggen dat we er echt alles aan gedaan hebben om de pop te beschermen en haar de winter zo comfortabel mogelijk te laten doorbrengen. Het takje waar zij aanhing verhuisde naar een kleinere bloempot. Om hongerige vogels en andere gevaren uit de buurt van de pop te houden, bouwde mijn vriend een op maat gemaakte, toch best wel ruime kooi (ongeveer 1 x 1 x 1.5 m). De kooi kwam in een hoek op het terras te staan. Aan de ene zijde beschut door een tuinscherm en de andere zijde palend aan een bloembak. Het houten frame met fijn insectengaas moest gedurende de komende maanden voldoende bescherming bieden. En zou de pop dan toch onverwachts uitkomen, dan had de vlinder plaats genoeg om even rond te fladderen tot we hem zouden bevrijden.

Pop koninginnenpage die begint te verkleuren Maandenlang heeft de pop weer en wind doorstaan: bakken regen, storm, barkoude temperaturen, vorst, sneeuw en dan weer zonneschijn. Onvoorstelbaar hoe klein en fragile de pop ook is, zij toch in dergelijke omstandigheden kan overleven! Bewonderenswaardig toch? Maar de pop bleef dapper aan haar tak hangen, verzekerd door de gordel rond haar middel. Ze bleef mooi groen, dat gingen we regelmatig checken.

Daar is de lente

En dan werd het plots lente maar de warme temperaturen bleven uit. Onder normale omstandigheden verpoppen de eerste vlinders zich vanaf eind april, op voorwaarde dat het warm genoeg is. Maar mei werd een uitzonderlijk natte en koude maand en de pop bleef hangen. Groen was ze nog wel maar we begonnen toch stilletjes aan te twijfelen of ze nog wel een vlinder zou worden. Onze opluchting was dan ook groot toen we op woensdag 19 mei de eerste verkleuring zagen. De tekening van de vlinder werd langzaam zichtbaar. Een pak van ons hart, er zat effectief nog leven in! De dagen erna waren bijzonder spannend. Het weer zat niet mee en de regen viel terug overvloedig uit de lucht. Geen ideale omstandigheden voor een vlinder. Tot zondag de zon doorbrak. Behalve de wind leek het ons de beste dag, het kon niet anders dan dat het vandaag zou gebeuren! Beiden vroeg uit de veren, vol adrenaline, de tuin ingedoken. De pop in de bloempot op een mooie plek in de tuin geplaatst en de camera en het fototoestel stand-by.

Le moment suprême

De pop verloren we niet meer uit het oog want voor je het wist zat er een vreemd insect op of zou er een vogel mee kunnen gaan vliegen. Geen risico’s! De pop bewoog mee met de wind maar de move die hij plots maakte was anders. Ik schreeuwde het uit, het is zover en rende naar de camera om de gebeurtenis te filmen. En inderdaad, het langverwachte moment, waar we zo lang hadden naar uitgekeken, was er. De pop barstte aan de bovenkant open en de vlinder zag voor het eerst het daglicht. Hij kroop uit de pop en liet wat ontlasting achter, het ging bijzonder snel. Voor we het goed beseften zat de vlinder bovenop de tak met zijn vleugels nog samengevouwen. De pop bleef onderaan de tak vast hangen met de gordeldraad. De vleugels van de koninginnenpage wapperden mee met de wind en gingen langzaamaan meer en meer open. Ze moesten eerst volledig droog zijn voordat hij kon wegvliegen. Wel twee uur lang is de vlinder blijven zitten, waarschijnlijk langer dan normaal want de wind maakte het hem niet makkelijk. Nu en dan deed hij een poging om zijn vleugels volledig te openen en dan was zijn schoonheid pas echt goed zichtbaar. Dit was beslist een once in a lifetime experience!

Koninginnenpage met pop

Uiteindelijk fladderde de vlinder vrolijk weg. Hopelijk vindt hij of zij nu snel een partner en komt er gauw een nieuwe generatie aan. De nieuwe venkelplantjes staan alvast klaar in onze tuin!

Foto's: Wim Acke & Inge De Smet