Veronicastrum virginistrum

Ik snoei ze in het najaar tot 10 cm boven de grond af.
Het zijn erg mooie planten voor een verticaal accent in de borders.
Hier zaaien ze zichzelf uit, dat wordt erg gewaardeerd.
Als ze zoals vandaag, al aardig hoog zijn geworden, krijgen ze de neiging om bij harde wind om te vallen.
De ideale plant dus om voor 21 juni terug te knippen tot 10 cm boven de grond. De afgeknipte stengels groeien snel weer uit, vaak met meerdere stengels. De plant wordt daardoor steviger, bossiger en blijft lager. De bloei is vaak rijker maar komt dan natuurlijk wat later. Je kunt ook een deel van de stengels halveren, bijvoorbeeld om en om. Op deze manier heb je niet alle bloemaren in één keer, maar geniet je langer van de kaarsrechte bloei. De gekortwiekte planten zullen korter blijven en later gaan bloeien.

Veronicastrum kan in het begin soms wat traag groeien. Dat is ook afhankelijk van de cultivar. Ik heb zelf een stuk of 8 verschillende cultivars, variërend in hoogte van 60 tot 180 cm. Na enkele seizoenen heb je in het algemeen toch een mooie groep.
Ik snoei ze nooit, enkel in het vroege voorjaar verwijder ik eenvoudig de oude stengels. Ze hebben juist een erg mooi winterbeeld. Ik knip dus ook zeker nooit de bloemen eruit. Slechts een van de cultivars heeft ooit enkele zaailingen geproduceerd.
Zeker de grote soorten, die ook soms zware bloemen hebben, kunnen door regen omvallen. Ik steun ze door in april/mei er gaas overheen te leggen, waar ze dan doorheen groeien. De kleinere soorten bind ik losjes in groepen op. Ik heb 1 keer de chelsea chop geprobeerd. Ze blijven inderdaad lager en ze bloeien net zo prima, maar ik vond ze een stuk minder elegant.
Op de foto achter de gele Helenium de lichtblauwe Lavendelturm en helemaal linksboven een groep donkerroze Cupid.