Bij het plaatsen van een keerwand aan de rand van onze tuin zijn nogal wat problemen opgedoken in de vorm van massa's afval die de vorige eigenaars hier "begraven" hebben en een bezinkput die rot is en aan vervanging toe is.
De werken liggen even stil tot er weer een gaatje in de agenda van de grondwerkers is.
Door omstandigheden (niet te wijten aan de grondwerkers) is naast de achtertuin ook een van de zijtuinen momenteel veranderd in een zandvlakte.
Oude wortels die aan de oppervlakte kwamen piepen zijn al zoveel mogelijk verwijderd. Na het werk is het 's avonds is het te donker, maar in het weekend probeer ik zoveel mogelijk oppervlakkig rotzooi (plastic, metaal en stenen) te verwijderen door met een rijf door het zand te gaan. Behoorlijk deprimerend wat er allemaal boven komt.
Ik hoopte dit weekend onze nieuwe beukenhaag en een boel fruitplanten die ik onlangs gekocht heb te kunnen planten, maar het mocht niet zijn. 'k Heb de beukenhaag voorlopig ingekuild in de hoop dat die het alsnog haalt. De fruitplanten staan nog in potten.
Bedoeling is om op de zandgrond een vruchtbaardere laag aan te brengen, maar als ik de woestenij bekijk, zinkt de moed me toch een beetje in de schoenen. We hebben al een paar struiken, die we opzij hadden laten zetten, teruggeplaatst in een mengeling zand met plantgrond en er een laagje compost rond gestrooid. In de kuilen die we gegraven hebben vonden we niet één regenworm, duizendpoot of wat dan ook. Het bodemleven lijkt wel dood.
(Hoe) krijgen we dit weer goed?