Rabarber telen, oogsten en vermeerderen

Rabarber telen en vermeerderen

Rabarber verlangt een zéér vruchtbare, humusrijke grond met een matig zure PH. Te droge en uitgeputte grond zorgt ervoor dat de planten snel doorschieten en bloemstengels produceren wat uiteraard niet goed is en de opbrengst vermindert. Bloemstengels kan je best onmiddellijk verwijderen om de rabarberplant niet uit te putten. Het zijn trouwens planten die veel stikstof nodig hebben om grote bladeren en stelen te kunnen vormen.

Wil je een rabarberplant vermeerderen dan kan je dit best doen in november als de plant in rust is en het niet vriest. De bladeren zijn dan verdwenen en er rest enkel nog de wortel. Door het stekken verjong je bovendien de plant en zal ze meer blad geven en stelen die lekkerder zijn. Heb je meerdere planten staan, dan kan je gerust een volledige plant uit de grond halen. Verwijder de aarde van de wortel tot de neuzen of nieuwe groeipunten te zien zijn. Deze zijn heel belangrijk en mag je niet beschadigen tijdens het vermeerderen. Snijd met een scherp mes de plant zo in stukken dat aan elk deel een neus of groeipunt zit. Houd zoveel mogelijk wortel over want daar moet de nieuwe plant zijn energie uithalen. Heb je maar één plant dan kan je natuurlijk ook met een spade de wortel in twee delen steken.

Rabarber overwinter je door een stapeltje stalmest of compost rond de rabarberpollen te leggen (niet op het hart van de plant). De voedingstoffen zullen geleidelijk de grond in sijpelen. Je kan de plant ook afdekken met een laag stro. Dat beschermt de ondergrondse plantendelen tijdens koude dagen. Een goed doorlatende bodem is daarbij een must want natte voeten kunnen funest zijn. 

Zorg na de winter, in februari/maart voor een goede start. Leg rondom het hart van de plant wat compost of organische meststof. Herhaal dit nog eens na de oogst in juli.

Tomatentunnel extra werkcomfort - 300 x 100 x 200 cm

^€139

Bekijk in onze webshop

Polet aspergemes Polet - 44 cm

^€16⁹⁹

Bekijk in onze webshop

Rabarber oogsten

Oogsten kan vanaf april tot de langste dag (21 juni). Vanaf dan keert het oxaalzuur stilaan terug vanuit de bladeren naar de stelen en is het niet meer aan te raden om ze nog te oogsten. De bladstelen moet je afdraaien of uittrekken en zeker niet afsnijden. Bij het afsnijden kan het resterende stuk rotten en zo zelfs de hele plant aantasten.

Neem de steel onderaan stevig vast en draai deze een kwartslag om ze dan uit te trekken. Met een scherp mes verwijder je de bladeren zodat je enkel de lekkere stelen over houdt. Het blad aan de stelen laten zitten zou de stengels taai doen worden doordat de bladeren nog vocht blijven verdampen.

Vroeger oogsten kan door rabarber te bleken. Afhankelijk van het ras en van zodra de eerste knoppen zichtbaar zijn, kan je van start gaan. Je ontneemt hierbij de plant het licht door er een bleekpot- of stolp over te plaatsen. Doorgaans kan dit vanaf januari/februari. Door het creëren van een warme, donkere ruimte forceer je de groei. De stengels bevatten dan minder oxaalzuur, de schil is zachter maar ze blijven toch knapperig. Een echte delicatesse!

Rabarber in de keuken

Vroeger werd rabarber vooral gebruikt omwille van zijn geneeskrachtige werking. Nu wordt het vooral in desserts verwerkt: in jam, gebak, crumble, rabarbercompote,... Dit terwijl rabarber botanisch gezien eigenlijk een groente is en geen fruit. De plant bevat geen vrucht wat bij fruit doorgaans wel het geval is. 

Van de plant worden enkel de stengels gebruikt, de bladeren zijn immers giftig door een zeer hoge concentratie oxaalzuur. De stengels bevatten minder van dit zuur en zijn wel eetbaar. Het zorgt wel voor een zure smaak en een ruw gevoel op je tanden na het eten ervan. Hetzelfde gevoel dat je hebt na het eten van spinazie en zuring.

Hoe jonger de stelen des te minder oxaalzuur ze bevatten. Als de bladstelen 2 tot 4 weken oud zijn, dan zijn ze het best om te consumeren. Door het verdringen van de kalkopname in het lichaam door het oxaalzuur wordt geadviseerd niet meer dan twee keer per week een portie rabarber te eten. Te laat geoogste rabarber bevat ook meer oxaalzuur wat kan leiden tot een onvoldoende opname van calcium in ons lichaam. Zeker iets om indachtig te zijn bij kinderen in de groei en oudere mensen met botontkalking. 

Er zijn rassen met groene stengels en rassen met rode stengels. Deze laatste hebben een lagere opbrengst maar de smaak is veel minder zuur, eerder wat zoeter van smaak dan hun groene soortgenoten. 

Om rabarber te bereiden, verwijder je de onderste harde delen en eventueel de stugge draden. Spoel en snijd de stengel in stukken om ze verder te koken en te garen.