Slakken op aardbeien
Ik heb geen idee als er zoiets bestaat als de nationale dag van de aardbei, maar het zou alvast een goed idee zijn. Want wat is er nu heerlijker dan te kunnen genieten van verse, sappige en smaakvolle aardbeien die bovendien uit je eigen tuin komen? Helaas, wij zijn niet de enige die al watertandend aan het wachten zijn tot ze rijp zijn. We hebben concurrentie, en dat van de slakken !
Aardbeien kweken is bijzonder gemakkelijk. Iedereen kan het, want het maakt niet uit of je een grote of een kleine tuin hebt. Eigenlijk hoef je zelfs geen tuin te hebben, ze kunnen ook gewoon op het balkon of terras geteelt worden.
Aardbeien beginnen te rijpen vanaf eind mei, maar wanneer het veel regent kunnen slakken opduiken en alvast beginnen smullen van deze lekkernijen. Het is ongeloofelijk wat slakken (en ook andere insecten) op 1 nacht kunnen opeten. Ze kruipen op de aarbeien en vreten er gaten in.
Over het algemeen gaat het over kleinere slakken (zie foto). Er zijn twee soorten slakken die vaak voorkmoen. De tuinslak (Arion hortensis) en de kleine grijze slak (Deroceras reticulatum). Beide zijn naakslakken, en worden waargenomen gedurende de nacht en in de vroege ochtend of onder plastic waar ze zich ophouden in om in een vochtige omgeving te verblijven.
De tuinslak is de meest voorkomende en meet ongeveer 3 tot 4 cm. Ze leven ongeveer 1 jaar, en na drie weken zijn ze al geslachtsrijp. Ze zijn gevoelig voor koude en de meeste zullen de winter dus niet overleven.
De grijze slak is stukken kleiner (meestal 1 tot 2 cm), heeft een gevlekte grijze kleur en is pas geslachtsrijp na een drietal maanden. In tegenstelling tot zijn grotere broer zijn de grijze slakken minder gevoelig voor koude, waardoor zijn iets makkelijker de winter zullen overleven.
tuinslak (Arion hortensis)
kleine grijze slak (Deroceras reticulatum)
De schade van deze slakken is variabel, maar meestal wel merkbaar. Op aardbeien bijvoorbeeld zorgt het vrijwel altijd dat de vrucht er niet lekker meer uitziet en onverkoopbaar wordt.
Koper is echter de oplossing voor het slakkenprobleem. Slakken kunnen niet over koper kruipen, aangezien zijn daar minuscule elektrische schokjes van krijgen. Eenmaal ze dit voelen, maken ze direct rechtsomkeer. Er bestaan klevende kopertapes die bijzonder handig zijn bij verhoogde kweekbedden. Verder helpt het ook om hun natuurlijke schuilplaatsen te mijden in de buurt van de beschermen gewassen.
Chemische producten die geregistreerd zijn als slakkenbestrijding zijn metaldehyde, methiocarb en thiodicarb en ijzerfosfaat. Ijzerfosfaten mogen gebruikt worden in de biologische kweek van groenten en fruit.
Daarnaast bestaan er ook natuurlijke vijanden van slakken. Tal van dieren zoals eenden, kippen, muizen, mollen, kikkers en padden voeden zich met slakken. Ook egels zijn er verzot op. Vandaar dat het nuttig is om deze dieren aan te trekken in de tuin, door hen te lokken met aangepaste voeding, of het voorzien van geschikte nestkasten.
Het gebruik van aaltjes kan ook. Het zijn eitjes van slakkenparasieten die u kunt mengen met water en uitgieten of spuiten over de grond. De parasitaire aaltjes zullen de grond indringen en de slakken gaan aanvallen, waarbij de slak uiteindelijk sterft. Aaltjes blijven ongeveer 6 weken effectief. Het grote voordeel van deze bestrijdingswijze is dat ze 100% veilig zijn voor andere dieren die de slakken gaan eten.
Hazelnootschelpen tegen slakken
Haalt u liever de slakken handmatig weg? Dat kan ook, maar dan gaat u best 's avonds laat of 's nachts na een regenbui de slakken te lijf.
Ook een barrière maken met droog materiaal (zoals koffiedrab, kalk, cacaodoppen, hazelnootschelpen of eierschalen) helpt om slakken te mijden, aangezien ze steeds in een vochtige omgeving willen vertoeven zullen ze ook niet snel over deze barrières kruipen. Helaas is dit meestal technisch niet haalbaar, bijvoorbeeld tijdens regenachtige dagen.
Gebruik van biervallen lukt wel goed. Hoe gistrijker het bier hoe beter de aantrekkingskracht op de slakken. Ze zullen naar deze biervallen toe komen, om er uiteindelijk in te verdrinken. Elke bierval heeft een bereik van enkele vierkante meters.